!!! BURASKOWO W-WA,są fotki - śliczne, str. 1 i 2 oraz 11,12

[agamuza]

Tess, umknęło mi to Co chcesz wiedzieć? W środę będą nowe fotki.

[nongie]

Buraski

[agamuza]

Ja do nich zaglądam i nawet zadałam pytanie odnośnie Burasi, ale jak na razie brak odpowiedzi.

Przepraszam - będą w niedziele... I będą nowe kotki opisane i sfocone na świeżo - może ktoś sie skusi...

[Tess]

Przede wszystkim, czy to kotka domowa, czy wychodząca. Właściwie interesuje mnie wszystko co jej dotyczy.

[aamms]

Buraski na górę!! Aga, łatwiej będzie ci znaleźć..

[agamuza]

Przede wszystkim, czy to kotka domowa, czy wychodząca. Właściwie interesuje mnie wszystko co jej dotyczy.

Tess - oto namiary na osobę, która opiekuje sie nią na bieżąco: Monika Nowicka, e-mail: nowisia@go2.pl, telefon: 0-697-729-833, (0-22) 811-34-57. Monika bardzo chętnie Ci odpowie na wszystkie pyatnia dotyczące kotki. Ja Ci napiszę więcej w niedzielę wieczorem, poniewaz jadę do Buraskowa w niedzielę ok. 12.00, Wybierałam sie w środę, ale mam zaległości w pracy i muszę nadgonić więc tylko niedziela mi została.

Ania - dzęki

[aamms]

Buraski UP!!

[agamuza]

Ale wczesnie wstajesz, Aniu

Up, Burki

[aamms]

Ale wczesnie wstajesz, Aniu

Up, Burki

To wszystko przez futrzaki.. Są lepsze niż budzik, bardziej skuteczne.. Jak nic nie pomaga, żebym wstała i dała im śniadanko, to Gacia wskakuje na lodówkę i zrzuca wszystko co tam leży, a zostało zabrane z zasięgu kocich pazurów..

[agamuza]

Do góry, śliczniaki bure.

Moje Koty dwie wstają, jak słyszą gwizdek czajnika w kuchni - to sygnał, ze śniadanie zaraz będzie gotowe

[aamms]

Do góry buraski!!

[agamuza]

Juz nie moge sie niedzieli doczekac... Wytulę je wszystkie mooooooooooooocno

[aamms]

Buraski znowu do góry!!

[agamuza]

W górę, Burasiątka

[nongie]

Buras Miluś codziennie wita mnie, kiedy wracam z pracy.
Pędzi jak strzała, kiedy wysiadam z samochodu, potem prowadzi mnie do drzwi z ogonkiem powiewajacym jak żagiel na wietrze. Po drodze opowiada mi coś po kociemu i pyta co się tak wlokę do tej lodówki. Kiedy zdejmuję buty, sprawdza dokładnie wszystkie siaty i podziwia zakupy.
Po posiłku znika po angielsku, ucieka gdzieś do swoich kocich spraw. Przed zmrokiem znajduję go zawsze na balkonie, czekającego cierpliwie na wiklinowym fotelu, zamyślonego, z podwiniętymi łapkami. Zawołany ziewa błyskając trzema kiełkami i powoli, jakby celowo przeciągając ten moment, wchodzi do domu. Wieczorem, kiedy juz sobie siądziemy, zwija się w kłębek gdzieś blisko, tak żeby jego ciepłe cialko stykało się z moim. Nigdy nie upomina się o pieszczoty, ale pogłaskany, delikatnie podstawia pod rękę ksztaltny łepek z wyraźną przyjemnością i mruczy tak ciepło, jak tylko subtelne burasy potrafią. W dotyku jest gladki jak jedwab i sprężysty jak gepard. Pachnie wiatrem i ziołami.
Nad ranem budzi mnie parsknięcie gdzieś koło ucha. To buras przypomina, ze juz piąta. Otwieram oczy i widzę wpatrzone we mnie intensywnie, świdrujące, wyczekujące czarne oczka. Dreptam do drzwi balkonowych. Bo buras Miluś musi przecież przywitać Tomka, wracającego z nocki....

Jak można pomijać takie wspaniałe stworzenia?
Piszcie o swoich burasach.